İş Hukuku, geniş tanımı ile iş ve çalışma hayatını düzenleme altına alan hukuk kurallarının tümünü tazammun eden hukuk disiplinidir. İşçi ve işveren, İş Hukukunun temel unsurudur. İş Hukuku kuralları ile işçi ve işverenin hakları ve ödevleri belirlenir. Taraflar arasında yaşanan uyuşmazlıklar da işbu hukuk dalı hükümleri çerçevesinde çözümlenir.
İş Hukuku, işverenin haklarını ihlal etmemek kaydıyla işçi haklarını koruma eğilimi gösterir. İşçi ve işveren ilişkilerinin var olduğu günden bu zamana değin işçinin sarf ettiği emeğin suiistimal edilmesi ve işçi üzerindeki baskılar çeşitli tartışmalara konu edilmiştir. İş Hukuku, işçi ve işveren ilişkilerini açık ve net biçimde düzenleyen kurallar ile söz konusu tartışmalara çözüm sağlamıştır.
İş Hukukunun konusu, bireysel iş hukuku ve toplu iş hukuku olmak üzere iki başlıkta incelenir. Bireysel iş hukuku; işçi ve işveren ilişkisi, işçi ve işveren ilişkisinin sona ermesi ve iş ilişkisinin sona ermesinin neticeleri konularını inceler. Toplu iş hukuku ise toplu iş sözleşmeleri, sendikalaşma hareketleri, grev ve lokavt, hak ve menfaat uyuşmazlıkları ve hakem kuralları hususunda düzenlemeler ihtiva eder.
İş Hukuku başlığı altında incelenen Sosyal Güvenlik Hukuku; kişiler ile sosyal sigortalar, sosyal hizmetler ve sosyal yardımlar arasındaki ilişkileri düzenleyen hukuk disiplinidir. Sosyal güvenlik sistemleri; sosyal hizmetleri, sosyal yardımlar ve sosyal sigortalardan oluşur. İş Hukuku uyuşmazlıklarında görev sahibi mahkeme, iş mahkemeleridir.
